Wywiady,artykuły.. itp.

Cysia · Boguś

Jaka jest grana przez Panią bohaterka w "M jak Miłość"?

Wrażliwa i delikatna, ufna i bardzo otwarta na ludzi. Te cechy charakteru powodują, że miewa w życiu problemy. Pochodzi z niezwykle bogatego domu. Jej mama jest osobą publiczną, a ojciec dziennikarzem.

Ma coś wspólnego z Panią?

Ma niektóre moje cechy. Na przykład wrażliwość. Co prywatnie wyraża się m.in. w tym, że gdy spotkają mnie jakieś przykrości - płaczę.

Ale jako góralka z Żywca ma chyba Pani wielkie siły witalne i nie poddaje się?

Różne skrajności we mnie pulsują. Jako osoba drobnej postury, jestem absolutnym przeciwieństwem góralek z reklam, przedstawianych jako hoże kobiety przy kości. Ale z drugiej strony cechuje mnie właściwa ludziom gór radość życia i wrodzony optymizm.

Wielka wrażliwość to dla aktorki bardzo cenny dar.
Pewnie ze względu na tę właściwość grywam czasem role bardzo nietypowe. Niedawno w Teatrze im. Jaracza w Łodzi odbyła się polska prapremiera sztuki Kanadyjki, Judith Thompson "Lew na ulicy". Wcieliłam się tam w postać... 9-letniej Portugalki, Isobel, która stara się odnaleźć drogę łączącą świat ludzi żyjących i umarłych.

Recenzenci pisali, że stworzyła tam Pani wielką kreację, że jest zjawiskowa, dysponują wielką techniką i charyzmą. Wszyscy przepowiadają błyskotliwą karierę. To niemało jak na 23-letnią aktorkę!
Cieszę się ze słów uznania.

Ale teatr to nie wszystko. Robi Pani wiele innych rzeczy naraz, ciągle jest w ruchu.

Ostatnio rzeczywiście nie mam w ogóle czasu dla siebie ani na wyjazd do rodziny do Żywca, na odpoczynek, czy nawet na pójście do fryzjera. Kończę studia w łódzkiej Filmówce. Jeżdżę do stolicy na plan "M jak Miłość", a kilka razy w miesiącu kręcę we Wrocławiu sceny do serialu "Pierwsza Miłość". Udało mi się też zagrać bardzo ciekawą rolę w polityczno-obyczajowym filmie "Bezmiar sprawiedliwości" Wiesława Saniewskiego, opartego na faktach sprzed 20 laty. Opowiada on o zamordowaniu dziennikarki, która była w 8 miesiącu ciąży. Moje życie nie jest teraz wygodne ani łatwe, ale ta intensywna praca daje mi pełną satysfakcję, uskrzydla mnie.

Porozmawiajmy o "Pierwszej miłości"

Gram Joasię, osobę zupełnie różną ode mnie. Moja bohaterka jest złośliwa i niesympatyczna. Niełatwo mi ją zrozumieć, bo przecież żaden człowiek nie jest jednowymiarowy. Zawsze działają w nim różnice, czasami skrajne i znoszące wektory. Ale niedługo już przestanę grać tę rolę. Być może przeniosę się z Łodzi do Warszawy - dostałam już wstępne propozycje pracy w stołecznych teatrach.

Jest Pani coraz bardziej znaną aktorką, a przecież miała Pani być skrzypaczką.

Rodzice i profesorowie rzeczywiście myśleli, że po skończeniu liceum muzycznego w Bielsku-Białej będę studiować w Akademii Muzycznej. Wybrałam jednak aktorstwo. Mój tata narzekał wprawdzie:- Córeczko, 12 lat grałaś na skrzypcach, a teraz to porzucasz! Ale, moim zdaniem, nic w życiu nie idzie całkiem na marne. Wszystkie umiejętności jakoś się odkładają i później procentują. Nawet przydaje mi się czasem umiejętność gry na skrzypcach, gdy np. koledzy ze szkoły filmowej proszą mnie, żebym nagrała muzykę do ich etiud. No i wrażliwe muzyczne ucho bardzo pomaga mi na scenie.

Hania19 · Administrator

Super Cysia Dzięki :*

Cysia · Boguś

Hania19 · Administrator

Ja też się postaram Very Happy

Cysia · Boguś

SPOJRZAŁAM W LUSTRO… I PRZESTRASZYŁAM SIĘ SAMEJ SIEBIE! – rozmowa z Marietą Żukowską, jedną z gwiazd filmu „Bezmiar sprawiedliwości”

W tym tygodniu wchodzi na ekrany Pani najnowszy film – „Bezmiar sprawiedliwości”. Z tego, co wiem, scenariusz oparto na prawdziwym wydarzeniach. Może Pani zdradzić coś na temat swojej roli?

Gram młodą dziennikarkę telewizyjną z Wrocławia – w filmie ma na imię Dominika, ale naprawdę nazywała się Martynika - która jest uwikłana w szereg tajemnic. Ginie w ósmym miesiącu ciąży, brutalnie zamordowana. Film opowiada właśnie o śledztwie i procesie w tej sprawie. Moja bohaterka pojawia się głównie na zasadzie retrospekcji. To fascynujące: grać kogoś, kto istniał naprawdę. Dla mnie najbardziej wzruszające było, że pracując nad filmem poznałam ludzi, którzy naprawdę moją bohaterkę znali. Mówili, że była niesamowita, otwarta na ludzi… Biła od niej dobra aura. Miała w sobie coś charyzmatycznego. Tym bardziej jej śmierć była dla ludzi szokiem. Ale okazuje się, że miała też swoje tajemnice… I o tym właśnie opowiada ten film.

Czy któraś ze scen była dla Pani szczególnie trudna?

Dzień, w którym musiałam zagrać martwe ciało - nago, w wannie, z przyczepionym brzuchem, z odpowiednią charakteryzacją… To było bardzo trudne. Mimo, że cała scena trwa tylko chwilę. Gdy spojrzałam do lustra… przestraszyłam się samej siebie! A potem musiałam wejść do zabarwionej na różowo wody – tak, jakby wokół była krew… I przełamać się, żeby zagrać nago. Ale dla tego filmu było warto.

Podobno na planie odkryła Pani dziwną zbieżność dat…

Tak, rzeczywiście: ja urodziłam się 1 lipca, a Martynika zmarła 30 czerwca. Dowiedziałam się o tym przypadkiem. W jednej ze scen, w dniu morderstwa, moja bohaterka czyta gazetę. Na planie były numery wyciągnięte z archiwum. Gdy zobaczyłam datę… aż się wzdrygnęłam. Ale to zdarza mi się już kolejny raz. W spektaklu „Lew na ulicy” (Teatr im. St. Jaracza w Łodzi – przyp. red.) gram z kolei Isobel – ducha dziewczyny, która została zamordowana dokładnie w dzień moich urodzin… Takie zbieżności zawsze dają do myślenia.

Agin2502 · Sylwia

Te daty sa przerazajace Smile

Cysia · Boguś

Hania19 · Administrator

Marietka nie daje dużo wywiadów.... Smile

Cysia · Boguś

Hania19 · Administrator

To prawda to jest dla niej ważne nawet bardzo !!! Smile

Cysia · Boguś

Liczy się jakość wywiadu, a nie ich ilość! Wink

Hania19 · Administrator

Jakość to w końcu cząstka wywiadu Wink

Cysia · Boguś

Agin2502 · Sylwia

Będzie więcej.... Very Happy

Administrator · Administrator

Hmm a to nie mogło być tez w Newsach i ciekawostkach?